Ontstaansgeschiedenis van de ‘Vergadering van Gelovigen’ in Voorburg
Geschiedenis
Vlakbij het Station Voorburg, in de rustige Van Horvettestraat staat al jaren een klein kerkgebouw met daarop in grote witte ledverlichting: “Jezus geeft rust”. Een mooie naam voor een kerkgebouw zou je kunnen denken, maar daar gaat het niet echt om. De tekst is een oproep aan allen die op een of andere wijze het gebouw passeren om eens een momentje stil te staan bij de persoon van Jezus Christus.
Soms gebeurt het dat zo’n persoon besluit op zondag eens een kijkje te nemen tijdens de bijeenkomst die om half tien begint (iedereen is welkom, net zoals ieder mens bij Jezus welkom is!). Zo’n bezoeker zal merken dat het op zondag tijdens zo’n bijeenkomst vooral gaat over wie Jezus is en over wat Hij heeft gedaan en doet. De deelnemers geloven dat Hij de Zoon van God is en ze willen Hem eren en navolgen.
Deze mensen willen eigenlijk alleen maar bekend staan als christenen en ze noemen elkaar soms, een beetje ouderwets “broeders en zusters”, maar meestal spreken ze elkaar gewoon bij de voornaam aan. Toch heeft het wel wat om elkaar broeder (broer!) of zuster (zus!) te noemen. Deze gelovigen geven hiermee aan dat iedere christen eigenlijk met alle andere christenen in de wereld verbonden zijn. Net als zelfs de zangeres zonder naam een naam heeft, heeft de groep van broeders en zusters ook een naam: Bij de overheid staan ze bekend als “vergadering van gelovigen” . Met deze naam, die ook al wat ouderwets is, geven ze aan dat ze bij elkaar komen (“vergaderen”) omdat ze geloven in Jezus Christus.
Evenals zoveel kerken en stromingen vindt deze groep zijn oorsprong in de eerste helft van de 19de eeuw. In de tijd van het Reveil, een internationale opleving (opwekking) van het christelijke denken en handelen in het negentiende-eeuwse Europa, ontstonden op meerdere plaatsen in Nederland groepen van gelovigen, die op eenvoudige wijze wilden samenkomen, zoals beschreven in het Nieuwe Testament. Ze kwamen samen om met elkaar het avondmaal te vieren, te bidden en het Woord van God te overdenken. Ook in Den Haag ontstond zo’n gemeenschap, die haar gebouw om samen te komen had (en nog heeft) achter de uitgeverij van Voorhoeve aan de Dunne Bierkade. Voorhoeve zelf was nauw verbonden met deze kring van gelovigen.
In het begin van de 20ste eeuw bezochten verschillende families uit Voorburg de samenkomsten in Den Haag. Toen in de Tweede Wereldoorlog de verbindingen slechter werden, besloten deze gelovigen om in Voorburg zelf samenkomsten te gaan houden. Men vond gastvrij onderdak in de gymzaal van de (toenmalige) christelijke nationale school aan de Rozenboomlaan. Dat was november 1944. Na de bevrijding werd uitgeweken naar het dienstgebouw van de Nederlands Hervormde Kerk (thans de Voorhof geheten).
Tenslotte kwam het speellokaal van de Sophia kleuterschool aan de Herenstraat eind 1946 beschikbaar. Deze ruimte werd geleidelijk aan te klein en bij het gereedkomen van de nieuwe Prinses Beatrix huishoudschool (nu Veurs Voorburg geheten) aan de van Horvettestraat kon vanaf september 1958 de kantine van deze school voor de samenkomsten worden gehuurd. De wens voor een “eigen gebouw” werd steeds groter. Naast de huishoudschool, achter de panden Laan van Nieuw Oosteinde 17 en 19, was een boomgaard gelegen. In dat zelfde jaar 1958 kon deze boomgaard worden gekocht. Na de noodzakelijke voorbereidingen kon in 1963 met de bouw worden gestart. In december 1964 mocht de eerste samenkomst gehouden worden en tot vandaag mag dat door Gods goedheid nog steeds in vrijheid gebeuren.
